Edebî Sanatlar
Mecaza
Dayalı Söz Sanatı
İstiare (
Eğretileme) nedir?
“Eğretileme veya diğer adıyla istiare; bir sözün benzetme amacıyla başka bir sözün yerine kullanılması olarak
tanımlanmaktadır. (Kudret) Tanımdan da anlaşılacağı üzere benzetme ile eğretileme arasındaki temel
fark; eğreti yapılarda belirtilmeyen bir ögenin olmasıdır. Bunun yanında
eğretilemelerin deyim aktarmaları olarak nitelendirildiği kaynaklarda
vardır. (Korkmaz) Ancak bizler;
eğretilemenin ilköğretim düzeyine uygun en somut tanımını Akalın’ın tanımında
görüyoruz:
Bir varlığa ya da kavrama, asıl adını değil de benzediği başka bir
varlığın adını vermek sanatı. (Akalın)
Görüldüğü gibi
eğretilemelerde; bahsedilen varlık, kendisine özgü bir adla nitelendirilmez. Ya
varlığın adından hiç bahsedilmeden, varlığın bilinen adının yerine benzerlik
ilgisi kurularak farklı bir sözcük kullanılır ya da varlığın adı söylense dahi
mevcut varlık başka bir varlığa benzetilir.”(Ensar Kılıç)
İstiare, "ödünç alma" anlamına gelir. Edebiyatta ise istiare bir
diğer adıyla eğretileme, benzetme amacıyla bir kelimenin başka bir kelime
yerine kullanma sanatıdır.
İstiare, "alakası teşbih olan
mecaz" şeklinde de tarif edilir.