 |
| Sabahattin Gencal, Sancaktepe, 2020 |
Yazın
dünyasında Montaigne’i (1533-1592) tanımayan yoktur sanırım. Ben de gençliğimde
görüşürdüm kendisiyle. Kendisine denemenin babası, üstadı vb. diyenler
olmuştur; ancak bence o ne babalığı ne de üstatlığı kabul eder. Hatta denemeci
olduğunu da kabul etmezdi sanırım. Zaten hiçbir denemeci deneme yazıyorum,
dememiştir.
Montaigne’nin; “Her insanda insanlığın bütün halleri görülür.” mealindeki bir sözü fena etkiledi beni. Bizim Yunus’un; “Bir ben vardır bende benden içeri.” sözünü çözmeye uğraşan; yine Yunus gibi “halden hale” geçen biri olarak Montaigne’nin sözünü gelişi güzel yazılarımın gerekçesi yaptım. Her halde yanlış yapmışımdır. Montaigne kural tanımayabilirdi, uyuma dikkat etmeyebilirdi; ama Sa-Gen’e bu yakışmazdı. Öyle ya doğumundan bugüne özel yaşantısında kurallarından bir milim şaşmayan dosdoğru çizgiyi takip eden Sa-Gen’in yazılarında da böyle olması beklenirdi.