Bugün de Yazabildik

 

Sabahattin Gencal

İnsan bazen de yazamayabilir. Yazmaya eli kalkmayabilir veya yazacak konu bulamayabilir?

Kalem tutamamayı/klavyenin tuşuna basamamayı anlarım; ama konu bulamamak da ne demek. Evet, insan beyninden günde 60 bin 70 bin duygu ve düşünce geçecek de konu bulamayacak...

İnsanın kafasından bunca duygu ve düşünce geçmesini derelerin akmasına benzetirim. Biz mesirelerde dereden su alırdık. Bazen dereler öyle coşardı ki su kabını bile alıp götürecek olurdu. O zamanlar biz çocukları su almaya göndermezlerdi. Allah (cc) göstermesin su bizi alabilirdi. Karadeniz’in derelerini görmeyenler, bilmeyenler anlayamazlar bizi. Evet, kafandan geçenler alır götürür seni. Evdekiler beklesin ki çocuk sudan gelecek. Başka türlü yazıyorum, okuyucu beklesin ki yazar bir konuyu gündeme getirecek. Nerde?

Arkadaşlık İşte Budur

 

Sabahattin Gencal

Hayrettin Mete

Merhaba Sevgili Okurlarım,

 “Yürekten Kaleme” yaygın sözünü bazı şairlerin “serlevha” olarak kullandıklarını okumuşsunuzdur. “Yürekten Kaleme” ne güzel, ne anlamlı, en etkileyici, ne duygulandırıcı...

Ben de, bir günlüğüne olsun bu serlevhayı kullanan şairler gibi olmak isterdim. İstemekle olmuyor. Uzun zamandır kalem kullanmadığımdan mı neden bilmiyorum; yürekten kaleme akan bir şey yok. Kalemim mürekkepsiz kaldı sanki. Yürek coşkun duygularla dopdolu; ama...

Sanırım anlıyorsunuzdur beni, en azından benzetmeler yapıyorsunuzdur. Tabii, bir yazıyı herkes kendince okur, kendince yorumlar. Bazılarınız; “Ey gidi Karateniz toldi da taşamayi” türküsünü hatırlamıştır. İşte öyle ben de aynen; “toldi de yazamayi”

Gönlüm arkadaşlık, dostluk duygularıyla dopdolu. Bir hafta kadar önce yaşadığımız bir durum beni öylesine duygulandırdı ki “coştu Karadeniz” benzetmesi az kalır.

Oğlum Fuat, bir yakının düğününe katılmak için Of’a gitti. Of’tan da Rize’ye geçti. Baba dostu Mete Bey’e uğramadan olmaz, dedi kendi kendine.