Başka Bambaşka Bir Yazı

 

Sabahattin Gencal, 1974
"Kello Van'ın Muradiye'sinde
GENÇ OLMAK DA BİR BAŞKAYMIŞ

Yine bir şeyler buldum. Oh be! Maddiyattan söz etmiyoruz her halde. Bildiğiniz gibi o bize küskün ezelden beri. Biz edeb-i yattan( Edep sanatı) söz ediyoruz. Edeb-i yat’ın ne olduğunu bilen veya duyan var mı? İyi, duyan duymayana öğretiverir bizim sözümüz bittikten sonra. Ömür biter söz bitmezmiş. Yanlış söyledim galiba. Doğrusu şöyleymiş: Ömür biter yol bitmez / Yolların yolcusu bitmez / Uzun uzun, kıvrım kıvrım / Şu yollarda çile bitmez. (3 Hürel) Bizim yazıları okumak da başka bir çile. Çile bülbülüm çile / Sesini duyur ele... Evet, artık ne bulduğumu duyuralım. Benim bilmem kaç zamandır yazdıklarımın ne türü olduğunu buldum. Açıklayalım:

Sa-Gen Şifa Sirkesi

 

Sabahattin Gencal, 
Sancaktepe, 2020

Yazın dünyasında Montaigne’i (1533-1592) tanımayan yoktur sanırım. Ben de gençliğimde görüşürdüm kendisiyle. Kendisine denemenin babası, üstadı vb. diyenler olmuştur; ancak bence o ne babalığı ne de üstatlığı kabul eder. Hatta denemeci olduğunu da kabul etmezdi sanırım. Zaten hiçbir denemeci deneme yazıyorum, dememiştir.

Montaigne’nin; “Her insanda insanlığın bütün halleri görülür.” mealindeki bir sözü fena etkiledi beni. Bizim Yunus’un; “Bir ben vardır bende benden içeri.” sözünü çözmeye uğraşan; yine Yunus gibi “halden hale” geçen biri olarak Montaigne’nin sözünü gelişi güzel yazılarımın gerekçesi yaptım. Her halde yanlış yapmışımdır. Montaigne kural tanımayabilirdi, uyuma dikkat etmeyebilirdi; ama Sa-Gen’e bu yakışmazdı. Öyle ya doğumundan bugüne özel yaşantısında kurallarından bir milim şaşmayan dosdoğru çizgiyi takip eden Sa-Gen’in yazılarında da böyle olması beklenirdi.