Benim Gözüm, Sizin Gözünüz, Onların Gözleri
Öğretmenliğim
ve yöneticiliğim sırasında arşiv çalışmalarına çok önem vermeme rağmen özel
arşiv çalışmalarım istediğim gibi olmamıştır. O kadar ki arşiv terimini bile
kullanmadım. Depo diye yazıverdim. Zaman zaman, bilgisayarımdaki depoyu açarım.
Bugün de nedense açtım. Gördüm ki seneler geçmesine rağmen bir arpa boyu yol kat
edemedik. Tabii son nefesimize kadar umutlarımızı canlı tutacağız. Daha başka
bir ifadeyle hiçbir zaman umutsuzluğa kapılmayacağız.
9
yıl önce yazdığım ve bir bloğumda (O blogu da kapatmak zorunda kaldım.) yayınladığım bir yazıyı ve bir de birkaç
fotoğrafı yayınlayacağım. Fotoğrafları okudum okudum yine okudum. Hayat bu,
sırrını henüz çözemediğimiz hayat...
Huzuru, refahı, barışı, mutluluğu hak edebilmek için her şeyden önce hayatı, hayatın devamlılığını öğrenmemiz gerekir. Öğrenmek için okumak yetmez...