 |
| Sabahattin Gencal Akyazı, 2020 |
“Kişinin
amacını unutması en yaygın aptallık biçimidir.” der Friedrich Nietzsche. Biz
yaşama amacımızı unuttuk mu? Ne unutması, ancak bilinen unutulur. Biz yaşama
amacımızı bilmiyoruz ki? Ne garip en güzel biçimde yaratılan, halife
potansiyeliyle donatılan insanın yaşaması amacını bilmemesi.
İlkin
amacımızı bulmalı, öğrenmeli değil mi?
“Hayattaki amacınız amacınızı bulmak ve ona tüm kalbinizi ve ruhunuzu
vermektir.” der Budda.
Öncelikle
amacımızı bulmalıyız? Neden mi? Çünkü hayatın anlamını bulmazsan bir trajedi
yaşamaya yaşamak durumunda kalırsın. Bakın ne diyor Lou Engle; “Hayatımızın her birinin bir tasarımı ve
amacı vardır. Bunun farkında olmadan yaşamak üzücü ama farkında olmadan ölmek
bir trajedidir.”
Amacımızı bulmak gerektiği konusunda bir uyarısı var Seneca’nın; “Nereye gitmek istediğini bilmeyen kişi için elverişli bir rüzgâr yoktur.”