Bağlaç
Bağlaçlar veya rabıt edatları;
sözcükleri, sözcük gruplarını veya cümleleri biçim veya anlam yönüyle birbirine
bağlayan sözcükler: ve, veya, ile, ama, de (da) [1],
ancak, belki, çünkü, eğer, hâlbuki, hem ... hem ..., hiç değilse, ise, ki,
lâkin, meğer, nasıl ki, ne ... ne..., öyle, öyle ki, sanki, şu var ki, üstelik,
yahut, yalnız, yani, yoksa, zira vb. Bağlaçlar, ifadeleri ilgi ve önem
sırasına koyarak düzenlememize yardımcı olur.
Bağlaçların kendi başlarına anlamları yoktur. Yer aldıkları
cümlenin çeşitli bölümleri arasında anlam ve biçim bakımından bağlantı
kurarlar. Cümlelerde sıralama bağlaçlar sayesinde yapılır. Cümleler arasında
konu ve anlatım bütünlüğü sağlamak için kullanılırlar.
