Bugün,
anlayanların gözünde bir sanat olarak şiiri meydana getiren temel özellikler
şunlardır:
1) Şiir
ritimlidir:
Herhangi bir dilin “doğal”
ritminden ayrı ve üstünde olan şiirsel ritim, köklerini iki kaynaktan alır:
a) Ritim
daha kolay bir ortak bildiri yolu sağlamakta, dolayısıyla şiirin kolektif
yapısını güçlendirmektedir ve şiirin içinde doğduğu toplumsal çevrenin izidir.
b) Bu
bizi şiirdeki burjuva çelişkisinin özel bir yüzüyle karşı karşıya getirir :
ritmin kolektif bildiriyi ve coşkuyu kolaylaştırmasıyla. ... Ussal içedönüşte
ritme yer yoktur.
ritim şiir için temeldir ve »Ritim
uyuşturucudur, aşırı duygululuk yaratır« ya da »Vezin kalıpları toplumsal
normları ifade eder« gibi basit formüllerle bir yana itilemez. Ritmin anlamı tarihseldir ve herhangi bir
belli zamanda, toplumun temel çelişkisinin dilde ortaya çıkışına bağlıdır.
