Yarın Kendimle Buluşmak Niyetiyle...

 

Sabahattin Gencal'ın Masası ilk kez bu kadar karışık görünüyor.
Masasın karışıklığı kafa karışıklığı ile doğru orantılı mıdır?
Çekmeköy-05. 03. 2022

 

Bugün 07. 03. 2022 Pazartesi. Saat: 22.24. Çekmeköy’deki ikametgâhımda klavyenin başındayım. Az önce niyet ettim bu yazıyı yazmaya:

Gün boyu yalnızım. Oğlum da torunum da henüz işten dönmediler.

Fiziksel ve ruhsal olarak rahatsızım. Bu rahatsızlıklar için internet dünyası, bin bir çare üretti. Bir yararı olmayacağını bile bile birkaç yazı okudum. Her zaman okumam; ama bugün kendimi yorgun hissettiğim için yazmakta olduğum Esma-i Hüsna adlı kitap için çalışmalarıma ara verdim. Boş da duramadığım için konu ve yazar belirlemeden gelişi güzel okuyorken bir cümleye takıldım: Kendinle arkadaş ol.

Arkadaşlığın Değeri Ölçülemez

 

 

Sabahattin Gencal-Erdoğan Teke
Geleneksel Aşçı Yemeği 14.02 Sohbetinde
Çekmeköy-04. 03. 2022

Arkadaşlığın-dostluğun değeri ile ilgili ne söylenmişse azdır. Allah’a (cc) şükürler olsun ki çok değerli arkadaşlarım oldu.

Sevgili Peygamberimiz Hz. Muhammed (s.a.v.) bir hadislerinde; "Biriniz kardeşini (Allah için) seviyorsa, ona sevdiğini söylesin." [Ebû Dâvud, Edeb 122, (5124); Tirmizî, Zühd 54, (2393).] buyurmuşlardır. Bunun bildiğim halde sevdiğimi söylemeyi beceremedim. Buna rağmen öğrencilerim, arkadaşlarım, yakınlarım ve tabii ki aile bireylerim beni sevmişlerdir. Bu tarif edilemez duyguyu Allah’ın bir nimeti, bir lütfu olarak kabul ediyor ve yine şükrediyorum.

Affınızı Diliyorum...

 

Sabahattin Gencal, 2019
Yazmaya başlarken...

Değerli okurlarımın affını diliyorum. Bu kaçıncı af dileyiş hatırlamıyorum. Buna rağmen, samimiyetimize inanacağınız düşüncesiyle af diliyorum.

Ben, bilindiği gibi çok okuyan, herkesi okuyan biriyim. Biraz da kendimi okuyayım, dedim. Aaa! Kendimizi okumak ne kadar zormuş. Sıkıldım doğrusu. Kafam da karıştı.  Sıcağı sıcağına kafalarını karıştırdığım, sıkıntıya soktuğum ve böylece zamanlarını aldığım okuyucularımdan özür dilemek istedim.

Aklı Başa Toplamak

 

Sabahattin Gencal, 

04. 02. 2022, saat 23.58.  İki parmağım klavyede; iki gözüm kâh ekranda, kâh klavyede. Peki, aklım nerede?

“Aklın var mıydı ki nerede olduğunu soruyorsunuz.” diyen çıkmaz inşallah. Böyle diyen olursa da kınamam; çünkü kabahat bende. Böyle başlamamalıydım.

Ve yeni gün. 05. 02. 2022.

Yeni güne tam gece yarısı başlar mıymış? İster kabul edin ister kabul etmeyin; resmen yeni gündeyiz. Her yer karanlık. Dışarıda sıcaklık 1 C Açık. Bu rakamı ekranın alt köşesinde okudum.

Bu vakitte yazıyor olmam bir tuhaf geliyor bana. Ben genellikle sabah namazından sonra otururdum bilgisayarın başına. Ne oldu bana böyle?