Yazılara Sevgi ve Saygı Katılabilir mi?

 

 

Sabahattin Gencal
Üç çeyrek asırdır bu dünyada ne yapıyor ki?

Tuz yasak. Neden? Şişiriyor beni.

Şeker yasak. Neden? Terorist (kanser) hücrelerine yarıyor.

 Fazla yağ yasak. Neden? Şişmanlamaya sebep oluyor.

İşte böyle birinin yazısını okumaktasınız. Açık deyişle tatsız tuzsuz yavan bir yazı önünüzdeki.

Gençlerin deyişiyle, ne alâka? Alâka olmaz mı? Ne derler? “İnsan ne yerse odur?” Öyle yaygın ki bu söz nerdeyse ben de inanacağım bu söze.

Ne yapayım ki bu tatsız tuzsuz üstelik yavan yazımızı yenilebilir/okunabilir olsun?

Yazı Yazmanın “Salih Amel” Olması İçin?

 

 

Sabahattin Gencal, Üsküdar-2019

 

Yazı yazmak bir iş midir?

Sorumuzu değişik biçime sokalım: Yazı yazdığım bu anda bir iş yapmış oluyor muyum? Bu soruyu şöyle değiştirebilirsiniz: Bu yazıyı okuduğunuz anda bir iş yapmış oluyor musunuz?

Biliyorum, sorularla başımız hoş değil. Niçin hoş değil? Alışmadık da ondan. Asırlardır bu böyle.

Bu anda elbet bir cevap oluştu kafanızda. Ama bu cevabı ben bilemem ki? Ancak Goegle’un cevabını öğrenebilirim. Kopyala yapıştır yapalım ki siz de öğrenin:

“Yazı yazmayı eylem olarak görülse de her uygulanan kuvvette "fiziksel anlamda iş" sayılmamaktadır. Fiziksel anlamda cisme kuvvet uygulanmalı ve uygulanan cisim doğrultusunda hareket etmedir. Açıklama: Fiziksel anlamda iş, bir cisme kuvvet uygulayıp cismin uygulanan kuvvet doğrultusunda yer değiştirmesidir.”

Hamsi Marşından Düşünce Esintileri

 

Bu adam nereye gidiyor?

 Kız Fadime duydun mu yine hamsi çikayi-  yine hamsi çikayi

Mübareğun kokisi yüreğumi yakayi- yüreğumi yakayi

Akşam olunca çarukları koy suya- çarukları koy suya

Yarun sabah erkenden gideceğum hamsiya-  gideceğum hamsiya

 

Hamsi Marşından bir kıta okudunuz. Rahat olun. Saygı duruşuna geçmenize gerek yok.  gülümseyebilirsiniz de. Hâttâ gülebilirsiniz de yeter ki bana gülmeyin de...

Gülme faslı bittiyse düşünelim şimdi. Düşünme zamanı:

Neden çarıkların suya konması isteniyor? 

Başka Bambaşka Bir Yazı

 

Sabahattin Gencal, 1974
"Kello Van'ın Muradiye'sinde
GENÇ OLMAK DA BİR BAŞKAYMIŞ

Yine bir şeyler buldum. Oh be! Maddiyattan söz etmiyoruz her halde. Bildiğiniz gibi o bize küskün ezelden beri. Biz edeb-i yattan( Edep sanatı) söz ediyoruz. Edeb-i yat’ın ne olduğunu bilen veya duyan var mı? İyi, duyan duymayana öğretiverir bizim sözümüz bittikten sonra. Ömür biter söz bitmezmiş. Yanlış söyledim galiba. Doğrusu şöyleymiş: Ömür biter yol bitmez / Yolların yolcusu bitmez / Uzun uzun, kıvrım kıvrım / Şu yollarda çile bitmez. (3 Hürel) Bizim yazıları okumak da başka bir çile. Çile bülbülüm çile / Sesini duyur ele... Evet, artık ne bulduğumu duyuralım. Benim bilmem kaç zamandır yazdıklarımın ne türü olduğunu buldum. Açıklayalım: