Deneme Süper Ligine Doğru

 

Sabahattin Gencal, 1994

 “Hayata 1-0 yenik başlamak” yaygın ifadesini hatırlatıyoruz. Deneme ikinci devresine yenik başlamak:

Ben, denemelerime kaç sıfır yenik başladığımı henüz bilemiyorum. Sahalarda olan skorbordlar, maalesef denemelerde yok. Deneme konusunda, hiçbir türde olmadığı kadar her okuyucunun ayrı anlayışı, ayrı ölçütleri var. Her bir okuyucunun değerlendirmesine saygı duyarken bir yandan da kendi hesabımızı vermeye çalışalım. Sabahattin Gencal görür hesabı:

Kandil Olmak İsteyen Çocuk

 

Bir çocuk, daha doğrusu bir çocuk adam vardı. Daha 12 yaşlarındayken kafa yormaya başlamıştı köyünü, köylüsünü aydınlatmak için. İcat edilmişi yeniden icat etme düşünceleri, hayalleri vardı...

Doğru mu yanlış mı bilmiyorum; evren sesleri kaydediyormuş:

“Uzayda seslerin kaybolmaması hakkında ben de bir araştırma yaptım ve bunun kısa zamanda kanıtlanması muhtemel olan bir gerçek olduğunu anladım. Evet, uzayda sesler kaybolmuyor.

Yeniden Yazma Gerekçesi Buldum

 

Sabahattin Gencal
Yuvacık-Başiskele, 2015

Oh be. Biraz rahatladım...

“Bir kitap/yazı okudum, hayatım değişti.” yaygın sözünü duymasına duydum; ama henüz hayatımı değiştirecek kitabı okumadım. Belki de henüz basılmadı. Hemen benim kafa çağrışım yaptı yine: Nazım Hikmet’in deyişinden hareketle yazıyorum: En iyi kitap, daha açık deyişle hayatımızı değiştirecek kitap henüz yazılmayan kitaptır. Neyse bunun üzerinde nasip olursa ileride dururuz.

Benim kafa çağrışım yaptı, dedim ya yukarıda. Evet, sık sık çağrışım yapıyorum. Ama “Çağrışım Kanunlarına” uyuyor muyum, uymuyor muyum bilemem. Ha, demek ki “çağrışım kanunu” da varmış. Bilsem kesinlikle uyardım. Bilindiği üzere kanunlara kurallara uyan ve de uyulmasını isteyen biriyim.

Her Şeyin Güzel Olması Dileğiyle

 

BABA VE OĞULLARI
Sabahattin Gencal- Fuat Gencal- Ahmet Gencal
Çekmeköy, Nisan 2022

Artık ağzımdan olumsuz söz çıkmayacak.

Artık kalemimden/klavyemden ak kâğıtlara olumsuzluk akmayacak.

Her an olumlu olma kararını almam geç oldu; ama inşallah güç olmaz.

Bugüne dek, büyüklerimizden aldığımız eğitimle/örneklerle hep “korku ve ümit arasında olmaya” (Beyne’l-Havf ve’r-Recâ) çalıştık.

İslâmiyette yeis’in /umutsuzluğun, karamsarlığın olmadığını biliyoruz. Öte yandan ahireti düşünmeden hevâya göre yaşamanın da uygun olmadığını biliyoruz.