Sıfat

Sıfat

Sıfat ya da ön ad;[1] isimlerin ya da diğer sıfatların önüne gelerek onları miktar, sıra, konum, renk, biçim, bıraktığı izlenim vb. gibi çeşitli yönlerden tanımlayan, tarif eden sözcük türü. Sıfat ile nitelediği veya belirttiği ismin oluşturduğu sözcük grubuna "sıfat tamlaması" denir.

Sıfatlar genellikle diğer sıfatlardan veya isimlerden önce gelir. Varlıkları tarif eder, anlatıma zenginlik kazandırır ve çıkarılması durumunda cümle anlamsız hâle gelmez. Örneğin aşağıdaki cümlede kalın yazılmış olan sıfatların çıkartılması durumunda cümle hâlâ anlaşılır durumdadır:

•    Büyük balkon kapılarından içeriye ıhlamur kokulu hoş bir bahar havası geliyordu. -Orhan Pamuk, Masumiyet Müzesi

•    Balkon kapılarından içeriye bahar havası geliyordu.

Aşağıdaki örnekteki gibi bazı kullanımlarda sıfatın çıkartılması hangi varlıktan bahsedildiğinin anlaşılmasını imkansız hale getirdiğinden, anlatım zenginliğinden ziyade anlam kaybına neden olur.

•    Okul futbol takımındaki sarışın çocuk benim küçük kardeşim.

Türkçede sıfat olarak kullanılan sözcüklerin hemen hemen hepsi, farklı görevlerde de kullanılabilirler. Bu nedenle, örneğin "Kırmızı sözcüğü bir sıfattır," gibi bir genelleme yapılamaz; sözcüğün cümledeki görevi incelenir:

•    Kırmızı ceketimi giydim. (sıfat)

•    Kırmızıyı giydim. (isim, bkz. adlaşma)

•    Şu çocuk Özge'nin kardeşi. (sıfat)

•    Şu, Özge'nin kardeşi. (zamir)

•    Güzel havalarda gezintiye çıkarım. (sıfat)

•    Yeni sıra arkadaşım çok güzel piyano çalıyor. (zarf)

Sıfatlar niteleme ve belirtme olmak üzere başlıca iki ana gruba ayrılırlar.

Niteleme sıfatları

Bir varlığın rengini, biçimini, boyunu, durumunu; kısaca "nasıl" olduğunu bildiren sıfatlardır. Niteleme sıfatları varlıkların bünyesinde bulunan yani "kalıcı" özelliklerini tarif ederler.[2] Teoride niteleme sıfatları sınırsız sayıdadır.[2]

•    yeşil araba

•    uzun köprü

•    kırık bardak

•    yuvarlak masa

•    yüksek duvar

•    sayın başkan[3] ("Saygıdeğer" anlamında olduğu için sıfattır.)

Eklerle türetilen niteleme sıfatları

Türkçede "-li, -siz, -lik, -ci" gibi bazı yapım ekleri isim soylu kelimelerin sonuna gelerek niteleme sıfatı olarak kullanılmalarını sağlarlar.[4]

•    Ankaralı çocuk

•    simitçi amca

•    halkçı parti

•    evli çift

•    kırmızılı kadın

•    akılsız başım

•    yemeklik soğan

Fiillerden "-en, -esi, -mez, -r, -dik, -diği -ecek, -miş" ekleriyle türetilen ve fiil anlamını yitirmeden cümlede geçici olarak sıfat görevinde kullanılan sözcüklere sıfat-fiil veya ortaç denir.[5] Sıfat-fiiller de -bir ismin özelliklerini tarif etmek ya da sıfat tamlaması oluşturmak gibi- sıfatların tüm özelliklerine sahiptirler.

•    gelecek sene

•    tanıdık adam

•    dönülmez yol

•    dövülmüş sarımsak

•    öpülesi el

•    yüzen çocuk

•    koşar adım

Bunların haricinde fiillerden yapım ekleri ile türetilmiş sıfatlar da vardır:

•    çalışkan öğrenci

•    yanık süt

•    okuryazar toplum

Kökü fiil olan bu sözcüklerin yine kökü fiil olan sıfat-fiillerden farkı; dile sıfat olarak yerleşmiş, sözlüklerde yer almış, yaygın kelimeler olmalarıdır. Sıfat-fiiller ise belirli bir cümle için oluşturulan geçici sözcüklerdir. Fiil köklü sıfatlar ile sıfat-fiiller arasındaki sınır çok net değildir. Fiilimsiler dilin ihtiyaçlarına göre zamanla isim, sıfat gibi isim soylu sözcüklere evrilip dile yerleşebilirler.

Belirtme sıfatları

İsimleri ve diğer sıfatları sayı yönünden tamlayan, yerlerini işaret eden, özelliklerini belli belirsiz olarak bildiren sıfatlar ve soru şeklinde olan sıfatların tümüne birden belirtme sıfatları denir. Belirtme sıfatları varlıklara ait olmayan, "geçici" özelliklerini bildirirler.[2] Belirtme sıfatları dört gruba ayrılır:

•    İşaret sıfatları

•    Sayı sıfatları

•    Belgisiz sıfatlar

•    Soru sıfatları

İşaret sıfatı

Adları işaret yönünden belirten sıfatlardır. Hangi sorusu sorarak bulunur. İşaret sıfatlarından sonra bir isim veya başka bir sıfat gelir:

•    bu araba

•    şu kitap

•    o çocuk

•    şu sevimli köpek

Yukarıdaki son örnekte işaret sıfatının ardından başka bir sıfat (sevimli) gelmiş. Burada sadece "şu" kelimesinin işaret sıfatı olduğuna dikkat edilmelidir. Sevimli ise niteleme sıfatıdır.

Ol, şol ve işbu gibi eski işaret sıfatlarının kullanımı günümüzde azalmıştır:

•    Şol cennetin ırmakları / Akar Allah deyü deyü - Yunus Emre

•    İşbu maddenin birinci paragrafında yer alan suçların herhangi birini işlemeye teşebbüs eden kişi, suç işlemiş sayılır.

İşaret sıfatları, işaret zamirleri ile karıştırılmamalıdır:

•    Şu çocuk senin kardeşin mi? (işaret sıfatı)

•    Şu senin kardeşin mi? (işaret zamiri)

Bir sözcüğün işaret sıfatı olup olmadığı çoğul hâlinden anlaşılabilir. İşaret sıfatlarının çoğul hâli yoktur:[6]

•    Bu çörekler çok lezzetli. (işaret sıfatı)

•    Bunlar çok lezzetli. (işaret zamiri)

Sayı sıfatı

Varlıkların miktarını ifade eden sıfatlardır. Yazıyla, rakamla, yüzde ile veya kesirle gösterilebilirler:

•    üç öğrenci, 1000 kişi, %3 zam

Sayı sıfatlarından sonra gelen isimler birden fazla varlığı belirtiyor olsalar dahi tekil olarak yazılırlar ancak bazı kalıplaşmış sıfat tamlamalarında çoğul isimlerin kullanıldığı da görülür:

•    Üç Silahşörler, Kırk Haramiler, Yedi Cüceler, dört büyükler, Beşevler, Üç Aylar

Sayı sıfatları dörde ayrılır:

Asıl sayı sıfatı: Sıfat olarak kullanılan, ek almamış tamsayılardır:

•    dokuz ekmek

•    iki kavun

•    -5 derece

•    sıfır hata

Kesir sayı sıfatı: Varlıkların bütünün "kaçta kaçı" veya "kaç katı" olduğunu belirtmek için kullanılır:

•    dörtte bir hisse

•    2/3 oran

•    2,5 metre

•    yarım ekmek

•    çeyrek elma

•    yüzde beş artış

•    %25 kâr

Üleştirme sayı sıfatı: Rakamların sonuna -er, -ar, ve -şer, -şar eklerinden biri getirilerek oluşturulan, "bölüşme" belirten sıfatlardır:

•    onar gün

•    ikişer tabak

•    birer pasta

İki veya daha fazla sayıdan oluşan sıfat tamlaması şeklindeki sayı sıfatlarında üleştirme eki bazen sondaki rakamın sonuna eklenir:[7]

•    üçer bin lira

•    beş yüzer altın

Sıra sayı sıfatı: Varlıkların herhangi bir kritere göre diziliş sırasındaki konumunu belirten sıfatlardır:

•    üçüncü sıra

•    ilk ev

•    5. madde

•    ortanca çocuk

•    son söz

Topluluk sayı sıfatı: Birbirinin aynı olan birden fazla varlığı tanımlamak için kullanılır ve rakamların sonuna "-iz" ekinin ses uyumlarına uyacak şekilde getirilmesiyle oluşturulur:

•    ikiz yatak

•    üçüz kardeşler

Ölçü ve miktar bildiren sözcükler başlarına sayı sıfatı alarak başka bir sözcüğü nitelendiklerinde sayı sıfatına dönüşürler:[8]

•    3 metre kablo, yarım kilo şeker, 2 adet karpuz

Belgisiz sıfat

Belgisiz sıfatlar veya belirsizlik sıfatları; varlıkların adedini veya miktarını yaklaşık olarak, belli belirsiz bildiren ve hangi varlıktan bahsedildiği konusunda net bir bilgi vermeyen sıfatlardır. Türkçedeki belgisiz sıfat olarak kullanılan başlıca sözcükler şunlardır:

•    az

•    başka

•    bâzı

•    bir[NOT 1]

•    biraz

•    birçok

•    birkaç

•    birtakım          •          bütün

•    çok

•    çoğu

•    diğer

•    fazla

•    falanca

•    filanca •          her

•    herhangi bir

•    hiç

•    hiçbir

•    kimi

•    nice

•    öbür

•    tüm

"Bir" sözcüğü "tek bir adet" anlamında kullanıldığında asıl sayı sıfatı olur ve miktar bildirir:

•    Misafirimiz için masaya bir tabak daha getirir misin? (sayı sıfatı)

"Herhangi bir" anlamında kullanıldığında ise belgisiz sıfattır:

•    Bir yaz günü, vapurla yola çıktık. (belgisiz sıfat)

-ki eki ile üretilenler

-ki eki ile üretilen ve aitlik belirten öteki, beriki, şimdiki, buradaki, bizdeki, evdeki vb. sözcükler de belirsizlik sıfatı kabul edilirler:[9]

•    Öteki adam şu tarafa gitti.

•    Evdeki hesap çarşıya uymadı.

•    Şimdiki gençler teknolojiye çok meraklılar.

Belirtme sıfatı yapan -ki eki ilgi zamiri olan -ki eki ile karıştırılmamalıdır. Zamir olan -ki'den sonra başka bir ismin eklenmediğine (tamlama oluşturulmadığına) dikkat edilmelidir:

•    Sizin takım bizimkini yenmiş. (zamir)

•    Evdekiler bu konuda ne düşünüyor? (zamir)

Soru sıfatı

Yanıtı yine bir sıfat olan soru sözcükleridir:

•    hangi taraf?

•    kaç kişi?

•    ne renk?

•    nasıl bir araba? (Buradaki "bir" sözcüğü belgisiz sıfattır.)

•    neredeki yol?[10]

•    kimdeki akıl?

Geçmişte soru sıfatı olarak kullanılan nice sözcüğü modern Türkçede belgisiz sıfata dönüşmüştür.[10]

•    Nice insanlar gördüm üzerinde elbise yok/ Nice elbiseler gördüm içinde insan yok -Mevlana ("birçok" anlamında belgisiz sıfat)

•    Yalılarda nice yük odaları, oda gibi büyük kilerler vardı. -Abdülhak Şinasi Hisar ("birçok" anlamında belgisiz sıfat)

Sıfatlarda pekiştirme[değiştir | kaynağı değiştir]

Ana madde: Pekiştirme (dil bilgisi)

Sıfatlarda anlamı pekiştirme şu şekillerde yapılır:

Hece tekrarı ile

Sözcüğün ilk hecesi yinelenir ve ilk hecedeki ünlüden sonra m, p, r veya s ünsüzlerinden biri eklenir:

•    masmavi, bembeyaz, sapsarı, upuzun, bomboş, tertemiz

Sözcük tekrarı ile

Sıfat olduğu gibi yinelenir:

•    uzun uzun kavaklar

•    kara kara gözler

Soru eki ile

Sıfat tekrarlanır ve iki sözcüğün arasına soru eki "mi" getirilir. Bu tür sıfatlarda soru anlamı kaybolduğu için soru işareti (?) kullanılmaz:

•    Burada eskiden derin mi derin bir kuyu vardı.

•    Güzel mi güzel bir sese sahip.

Sıfatlarda küçültme

Sıfatlarda küçültme, sıfat sonuna "-cik" ve "-mtırak" ve "-msı" ekleri ses uyum ve olaylarına uygun şekilde eklenerek yapılır:

•    Küçücük bir ev

•    Sarımtırak bir ceket

•    Pembemsi ten

Sıfatlarda adlaşma

Sıfatlar isim soylu sözcüklerdir. Bu nedenle cümlede sıfat görevinde kullanılmadıklarında yeniden isme dönüşürler. Bu duruma adlaşma denir.

•    Genç adam kapıyı çaldı. (sıfat, "adam" sözcüğünü niteler)

•    Gençler avluda toplandı. (isim)

•    Yeşil elma mı istersin? (sıfat, "elma" sözcüğünü niteler)

•    Hayır, kırmızıyı ver lütfen. (isim)

Yapılarına göre sıfatlar

Basit Sıfatlar

Yapım eki almamış ve başka bir sözcükle bileşik hâlde olmayan sıfatlardır:

•    iyi film

•    dar kıyafet

•    şu adam

•    iki kişi

Türemiş sıfatlar

Türemiş sıfatlar isim ve fiil kök ve gövdelerine çeşitli yapım eklerinin getirilmesiyle oluşturulurlar:

•    yanık ekmek (yan+ık)

•    ulusal bayram (ulus+al)

•    ikinci devre (iki+nci)

Sıfat-fiillerin hepsi türemiş sıfatlardır:

•    gelecek sene (gel+ecek)

•    gülen çocuk (gül+en)

•    süzülmüş yoğurt (süzül+müş)

Birleşik Sıfatlar

Bileşik sıfatlar, iki sözcüğün bir araya gelmesiyle oluşurlar. Bazıları birleşik (kaynaşmış), bazıları ayrı (kurallı) yazılırlar:

•    ağırbaşlı çocuk

•    yurtsever insan

•    zeytinyağlı yemek

•    kara kaşlı çocuk

Bileşik sıfatlar, çoğunlukla bileşik adlara sıfat yapan eklerin getirilmesi ile oluşturulurlar ve sıfat tamlamalarında tamlayan olurlar. Örneğin "karabiber" sözcüğü bir birleşik addır ve "karabiber kavanozu" bir isim tamlamasıdır. Ancak "karabiberli yemek" sıfat tamlamasıdır.

Bileşik sıfatlar "kaynaşmış bileşik sıfatlar" ve "kurallı bileşik sıfatlar" şeklinde ikiye ayrılırlar. Kaynaşmış bileşik sıfatlara "açıkgöz, boşboğaz, yurtsever, cingöz, kuşbakışı, okuryazar" gibi sözcükler (sıfat görevinde kullanıldıklarında); kurallı bileşik sıfatlara da "yıkık duvarlı (bahçe), iki kapılı (otomobil), sırma saçlı (kız)" gibi tamlamalardakiler örnek verilebilir.

------------------------

Dipnotlar

1.   ^ "Bir" sözcüğü adet anlamında kullanıldığında sayı sıfatıdır.

Kaynakça

•    Ergin, Muharrem. Üniversiteler İçin Türk Dili. İstanbul: Bayrak Yayım, 2009.

1.   ^ [www.tdk.gov.tr/index.php?option=com_gts&kelime=sıfat ön ad], Türk Dil Kurumu. Erişim: 30 Mayıs 2015

2.   ^ a b c Ergin 274

3.   ^ sayın Dil Derneği. Erişim: 1 Kasım 2011

4.   ^ Yapım ekleri Türkçeciler.com. Erişim: 26 Nisan 2012.

5.   ^ Fiilimsiler Türkçeciler.com. Erişim: 26 Nisan 2012.

6.   ^ Ergin 275

7.   ^ Ergin 277

8.   ^ Sıfatlar Edebiyatekibi.com. Erişim: 11 Aralık 2012

9.   ^ Ergin 279

10. ^ a b Ergin 278

Ayrıca bakınız

•    Sıfat tamlaması

Vikipedi, özgür ansiklopedi

https://tr.wikipedia.org/wiki/S%C4%B1fat

*

Sıfat tamlaması

Sıfat tamlaması; dil bilgisinde bir ismin önüne o isim ile ilgili bilgi veren sıfatların eklenmesi ile oluşturulmuş sözcük grubu.

Sıfat tamlamaları o ismin işaret ettiği varlığın adedi, biçimi, rengi, durumu, konumu vs. hakkında bilgi verir. Örnekler:

mavi gökyüzü, üç kitap, yarım ekmek, uzun adam, küçük ev, evdeki hesap, zeytinyağlı sarma, birinci yarışmacı, ikiz yatak, hangi çocuk, öteki okul, görünen köy

Sıfat tamlamalarında birden fazla sıfat kullanılabilir. Bu sıfatlar noktalama işaretleri ve bağlaçlarla ayrılır:

şişman, beyaz kedi

soğuk ve yağmurlu hava

az ama doyurucu yemek

Belirsizlik sıfatı "bir" ile kendisinden önceki sıfat arasına virgül konmaz:

uzun, ince bir yol

yenilikçi bir yaklaşım

Bir sıfat, birden fazla ismi niteleyebilir. Aşağıdaki örneklerde sıfatlar ve niteledikleri isimler işaretlenmiştir:

Başıboş taylar, oğlaklar ve köpekler kırlarda koşuyor.

Pazarcı "Sulu sulu elmalarım, armutlarım var!" diye bağırıyordu.

Sıfat-fiillerle oluşturulanlar

Ana madde: Sıfat-fiil

Sıfat-fiiller (ortaçlar) fiillerin sonuna sıfat-fiil ekleri olan -en'", -esi, -mez, -ar, -di(k), -di(ği),[1] -ecek ve -miş getirilerek oluşturulurlar.[2] Sıfat-fiiller de tıpkı sıfatlar gibi isimlerin önüne gelerek sıfat tamlaması oluştururlar:

gelecek yıl, çalışan adam, koşar adım, öpülesi el, haşlanmış mısır, sarsılmaz inanç, bildik yüzler vb.

"Takısız isim tamlaması" tartışması

Sıfat tamlamaları, isim tamlamalarının aksine iyelik ve ilgi eki almaz:

evrak çantası (belirtisiz isim tamlaması)

köpeğin tasması (belirtili isim tamlaması)

ekşi üzüm (sıfat tamlaması)

dalgalı deniz (sıfat tamlaması)

Türkçede altın, cam, tahta gibi sözcükler hem bir malzemenin adını belirtir hem de bu malzemeden yapılmış nesneleri tanımlarken sıfat (önad) olarak kullanılır:[3][4][5]

Türkiye'de her yıl yaklaşık olarak 25 ton altın çıkarılmaktadır. (isim)

Gelinlere altın bilezik takma âdeti pek çok ülkede görülür. (sıfat)

Cam çok yüksek sıcaklıklarda işlenir. (isim)

Salatayı cam kâseye koyalım. (sıfat)

En sağlam tahtaları dirsek kısımlarında kullandık. (isim)

Çocukluğumda en sevdiğim oyuncağım, tahta atımdı. (sıfat)

Uzun yıllar bunlar ve benzerî sözcüklerle oluşturulan altın bilezik, tahta kaşık, cam bardak, demir kapı gibi tamlamaların takısız (eksiz) isim tamlaması olduğu görüşü hakimdi. Günümüzde ise bunların sıfat tamlaması olduğu görüşü gitgide yaygınlaşmakta ve akademik yayınlarda daha çok bu şekilde ele alınmaktadır.[6]

Sıfat öbeği

Bazı sözcükler bir arada kullanıldıklarında -tek başlarına sıfat olmasalar dahi- cümlede sıfat gibi davranabilir. Bu sözcük gruplarına sıfat öbeği denir.

Sıfat öbekleri ile de sıfat tamlaması oluşturmak mümkündür:

dağ gibi adam

milyonların sevgilisi sanatçı

görülmeye değer film

aşka dâir her şey

işine bağlı adam

on dokuz tane yumurta (bkz. sayı sıfatı)

Kaynakça

Ergin, Muharrem. ''Üniversiteler İçin Türk Dili.'' İstanbul: Bayrak Yayım, 2009.

^ Ergin 310

^ Yıldız, Osman (Mayıs 2007). "Dâsitân-ı Sultân Mahmûd Mesnevisi'nde Fiiller". Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi: 129-150. Erişim tarihi: 28-04-2010.

^ "cam." Güncel Türkçe Sözlük. Türk Dil Kurumu. Erişim: 8 Mart 2012

^ "altın." Güncel Türkçe Sözlük. Türk Dil Kurumu. Erişim: 8 Mart 2012

^ "tahta." Güncel Türkçe Sözlük. Türk Dil Kurumu. Erişim: 8 Mart 2012

^ Takısız İsim Tamlaması Tartışması ve Tür - Öbek ilişkisi Yrd. Doç. Dr. Caner Kerimoğlu. Turkish Studies - International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic. Volume 6/1 Winter. s. 1442-1456, 2011.

Vikipedi, özgür ansiklopedi

https://tr.wikipedia.org/wiki/S%C4%B1fat_tamlamas%C4%B1

*

*

Sıfatların Özellikleri

1.  Sıfatlar mutlaka bir isimden önce gelirler.   Cümlede isim olmazsa zaten sıfattan söz edilemez. Sıfatlar mutlaka isimlerden önce gelir ve isimlerin rengini, biçimini, durumunu, sayısını, sırasını bize söylerler.Şukalemi uzatabilir misin?
   Şunu uzatabilir misin?
   Bu iki cümleye baktığımızda ilk cümlede “şu” sözcüğünün sıfat olarak kullanıldığını görebiliriz. Çünkü “şu” sözcüğü kalem sözcüğünü işaret etmiştir. İkinci cümlede ise şu sözcüğünün yanında isim yoktur. Burada zamir olarak kullanılmıştır.

2.   İsim özelliği gösteren sözcük tek başına kullanılırsa isim, bir ismi nitelerse sıfat, bir eylemi nitelerse zarf olur.  Güzellerde vefa olmaz deme ey Bâki! ( Bu cümlede güzel sözcüğü herhangi bir ismi, fiili belirtmemiş veya nitelememiştir. Hoşa giden varlıklara verilen İSİM olarak kullanılmıştır. )
   Güzel insanlar atlara binip gittiler. ( Bu cümlede güzel sözcüğü insanlar ismini nitelemiş ve SIFAT görevinde kullanılmıştır. Nasıl insan? Güzel insan.)
   Bu adama bayılıyorum, çok güzel konuşuyor. (Bu cümlede güzel sözcüğü “konuşmak” eylemini nitelemiştir. Dolayısıyla ZARF / BELİRTEÇ görevinde kullanılmıştır. )

3.   Sıfatlar çekim eki almazlar.   Bu sıfatların en önemli özelliğidir.Kırmızı Başlıklı Kız en sevdiğin masaldır. (Kırmızı sözcüğü sıfattır ve çekim eki almamıştır.)
   Kırmızılım , sana yandı canım. (Kırmızılım sözcüğü burada isim görevinde kullanılmıştır. Çünkü –m iyelik ekini almıştır.)

4. Bir   sıfat ile sıfatın nitelediği veya belirttiği isim arasına virgül, noktalı virgül gibi noktalama işareti girmez.   Girerse bu sözcük sıfat olmaz ve haliyle sıfat tamlaması oluşmaz.Yaşlı kadına doğru yaklaştı. ( Nasıl kadın? Yaşlı kadın. Araya hiçbir noktalama işareti girmemiştir.)
   Yaşlı, kadına gülümseyerek baktı. ( Burada yaşlı bir kişinin kadına gülümseyerek baktığını anlıyoruz. Dolayısıyla sıfat olmaz. )
   UYARI

   Eğer bir ismi birden fazla sıfat niteler veya belirtirse SIFATLAR arasına virgül girebilir.

   Siyah, çizgili kazağımı bulamıyorum. (Nasıl kazak? Siyah kazak. Nasıl kazak? Çizgili kazak.)

5.   Sıfat tamlamalarında bir sıfat birden fazla ismi niteleyebileceği/belirtebileceği gibi birden fazla sıfat bir ismi de niteleyebilir/belirtebilir.   Mavi çorabımı ve kazağımı gördün mü?Nasıl çorap? Mavi çorap. Nasıl kazak? Mavi kazak. Bu örnekte mavi sıfatı çorabı ve kazağı nitelemektedir. Dolayısıyla bir sıfat birden fazla nitelemiştir.
   Eski teknesi ve arabasıyla çok mutlu görünüyor.
   Bu örnekte de eski sıfatı hem tekneyi hem de arabayı nitelemektedir.

6. Bir isim farklı türden iki sıfatla birden nitelenebilir.Büyük bir evde oturmak gerçekleşmesini en çok istediği hayaliydi.
   Bu cümlede “büyük” sözcüğü niteleme sıfatı iken “bir” sözcüğü rakamsal değer taşımadığı için belgisiz sıfattır.

Sıfat Tamlamaları

Bir ismin kendinden önce gelen sıfatla oluşturduğu söz grubuna sıfat tamlaması denir. Şunu unutmayın ki,  nerede sıfat varsa orada sıfat tamlaması vardır. 

Sıfat Tamlaması Örnekleri

Niteleme Sıfatı ile Oluşturulanlar

Eski ev

yeni araba

kırmızı kalem

büyük düşünce

geniş salon

yüce dağlar

mor salkımlı ev

kara kalem

Çanakkale

Kırıkkale

Yeşil yol

Köhnemiş düşünceler

Belirtme Sıfatı ile Oluşturulanlar

üç katlı ev

üç adam

beşinci boyut

yedi güzel adam

beş hececiler

altışar köfte

onar kalem

Sıfat Fiil ile Oluşturulanlar

tükenmez kalem

aşınmaz yollar

geçilmez kale

koşan adam

kaçan balık

sevinmiş insanlar

kılı kırk yaran düşünceler

yıkılası dünya

tanıdık yüzler

http://www.kolayturkce.com/sifatlarin-ozellikleri-ve-sifat-tamlamasi/
*

Ek Okuma